زبانحال حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در برگشت به کربلا
شاعر : رضا رسول زاده
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
قالب شعر : غزل
از آن زمان که دور زِ کرب‌و بلا شدم بر هر چه داغ و درد و بلا مبتلا شدم
لحـظه به لحـظه از غـم تو آب رفته‌ام عُمری‌ست گوییا که من از تو جدا شدم
برخیز و بین حسین که لب تشنه‌ام هنوز گـریان به یادِ کام تو صبح و مسا شدم
برخیز و بین حسین که نیلی شده رُخم چهـره کـبـود، هـمسـفـرِ نـیـزه‌ها شـدم
من زینبم که چهرۀ من فرق کرده است حالا شـبـیه حـضرت خـیـرالنّساء شدم
بایـد شـبـیه مـادرمـان هم شـوم حـسین آخـر سـپـر برای زن و بـچـه‌هـا شـدم
گـیـسوی من سفـید شد و قـامـتم خـمید بی‌کس اسـیـرِ مـحـنتِ بـی‌انـتـهـا شـدم
من روی ناقـه‌ها و تو هم روی نیزه‌ها مـهـمـانِ بــزمِ کـوفـه و شـامِ بـلا شـدم
هر طـور بـود بـاز کـنـارت رسـیـده‌ام زائـر بـه پـاره پیـکـرِ در بـوریـا شـدم
|